Fietstocht, musical en Surinaamse kerkdienst...

Dit weekend was een echt Surinaams weekend. Zaterdagochtend ben ik met mijn vier huisgenoten om 8 uur op de fiets vertrokken naar Frederiqesdorp. Eerst nog even een fiets huren bij Zus & Zo, omdat ik mijn eigen fiets niet helemaal vertrouw voor zo’n tocht. Bovendien denk ik ook niet dat mijn billen de tocht op mijn fiets overleeft zouden hebben. Dat zadel is namelijk zo hard!
Na ongeveer een uur fietsen langs allemaal prachtige villa’s en tegelijkertijd langs krotwoningen (ja, in Suriname kun je het verschil tussen arm en rijk goed merken, het woont hier allemaal door elkaar), bereikten we de Surinamer rivier die we over moesten steken. Als je dacht dat dit zou zijn met een mooie pont waar we met onze fiets op konden, had je het mis. Er lag een oud vissersbootje, dat ons wel naar de overkant kon brengen en de fietsen die werden er gewoon bij ingelegd. Na een paar minuten waren we aan de overkant en kon onze fietstocht verder gaan. Wim was onze gids en dacht de weg wel te weten. Helaas viel dit tegen. Na ruim een uur vroegen we ons af of we er al bijna waren. We kwamen aan bij het dorpje Alkmaar en besloten toen maar even de weg te vragen. Dit was een goede keus, want we bleken al veel te ver te zijn doorgereden. Nadat we in Alkmaar even bij de plaatselijke kroeg wat hadden gedronken zij we weer ruim 20 minuten terug gefietst. Uiteindelijk kwamen we aan bij Mariënburg waar we de boot namen naar Frederiqesdorp. Het is een dorp waar vroeger een oude suikerplantage was. Het was daar echt heel mooi. In het dorp wonen nog steeds mensen. Je zag er ook nog echt van die huizen uit de tijd dat Suriname nog een kolonie was. In die huizen woonden dan de rijke plantage eigenaren. Nadat we daar wat gegeten hadden, zijn we terug naar huis gegaan.
Onderweg zag je ook genoeg. Zo zijn we o,a, bananenbomen en mangobomen tegengekomen.
Thuis aangekomen zagen we dat we goed verkleurd waren, het was die dag dan ook heerlijk weer.
’s avonds hadden we een echte Surinaamse musical. De musical ging over het verdronken dorp. Door de komst van het Brokopondo stuwmeer, zijn er heel veel dorpen verloren gegaan. Deze musical ging over dit verhaal. Er werd in de musical veel verteld over de Marrons en je hoorde verschillende Saramacaanse liederen. Heel leuk om te zien dus, jammer dat we er niet veel van verstonden. Er werd wel Nederlands gepraat, maar niet veel. Hierdoor gebeurde het dus regelmatig dat de hele zaal dubbel van het lachen lag en wij dachten; waar gaat dit over??
De volgende ochtend zijn we naar een kerk geweest die je kunt vergelijken met een Amerikaanse gospelkerk. Nou en dat hebben we geweten! Om negen uur kwamen we aan. Bleek de kerk om 10 uur te beginnen. We besloten toch te wachten en toen we om half 10 naar binnen gingen keken we onze ogen uit. Het zingen was erg leuk om te zien. Al die Surinamers die uit hun dak gaan en staan te swingen. Ik voelde me hier ook echt een buitenlander.. Toen de preker kwam werd het wat minder, die man was een uur lang aan het schreeuwen tegen ons. Hierdoor hebben we dus niet zoiets van, we gaan hier nog een keer heen.
’s Avonds weer heerlijk ergens gegeten. Al met al een weekend waarin we veel gedaan hebben.

Het weekend gaan we varen naar een plek waar dolfijnen zwemmen. Het schijnt daar heel mooi te zijn. Je kan er zelf ook zwemmen. Zondag is een huisgenootje jarig, dus organiseren we een leuk feestje, lekker bbq enzo..

Oja, vergeet ik toch bijna het belangrijkste..Ik ben al een beetje beroemd in Suriname, ik sta nu al met mijn salsa in de krant hihi.. Nee, hoor beetje overdreven, maar ik sta wel in de krant met de salsales. Met als kop: Stagiairs aan de Salsa!

Het is trouwens heel leuk om iedere keer jullie berichtjes te lezen, heel erg bedankt daarvoor.