Mijn laatste berichtje uit Suriname...:(

Het is nu zondagavond en ik ben bezig met het typen van mijn allerlaatste stukje voor de site, vanuit Suriname. Wat een rare gedachte dat ik over twee dagen in het vliegtuig zit terug naar huis en alles hier dan achterlaat.
Ik ga hier met een heel goed gevoel weg en heb de afgelopen week al van een hoop mensen afscheid genomen. Zo ook afgelopen woensdag op mijn stage. Wat was dat een leuke dag!

Ik had nog een hoop geld over van al het sponsorgeld. In de eerste instantie wilde ik dit besteden aan een kindertehuis waar ik een tijdje geleden nog ben langs geweest. Ik hoorde dat ze het geld daar ook goed konden gebruiken, maar toen ik er later over na zat te denken besloot ik om dit toch niet te doen. Op de school waarop ik stage loop zitten ook een hoop kinderen in een kindertehuis. De school heeft maar heel weinig geld te besteden en er is op school ook maar weinig materiaal aanwezig, daarom heb ik besloten om het sponsorgeld in de school te steken. Ik heb met de school veel meer een band en ook deze kinderen kunnen de spullen hard gebruiken. Allereerst heb ik voor de kinderen bussen geregeld zodat ze ook een keer mee konden naar het kinderboekenfestival. Dit werd een fantastische dag. De kinderen hadden onwijs genoten en hebben zich de hele dag als voorbeeldige kinderen gedragen. Nadat de kinderen eerst allemaal educatieve activiteiten hadden gedaan, mochten ze lekker gaan spelen op de springkussen en luisteren naar de muziek die werd gedraaid. Aan het einde van de ochtend kwam de bus ons weer ophalen en werden de kinderen weer netjes afgezet bij school.
Ik heb tijdens mijn stage periode veel muziek gegeven in de klas. Ik nam soms wat instrumenten mee en ik zag hoe enthousiast de kinderen daarvan werden. Er wordt op de school maar weinig aan muziek gedaan, daarom besloot ik om een kist te kopen en daarin allemaal instrumenten voor de school aan te schaffen. Ook deed ik er wat liedjes bij zodat de leerkrachten ook meer met dit vak kunnen doen. Verder kunnen de kinderen vaak niet werken, omdat ze of geen pen of potlood hebben, of hun schrift is vol en er is geen nieuwe. Daarom heb ik voor iedere klas een tas gegeven gevuld met pennen, potloden, linialen, schriften etc. Als er dan een leerling is die weer geen pen of potlood heeft, dan kan de juf er één uitlenen aan het kind. Voor mijn eigen klas heb ik ieder kind een gevulde etui gegeven, zodat ze nooit meer zonder zitten.
De kinderen hebben 1 keer in de week gym en als ik daar was dan verbaasde het mij hoe er gym gegeven kan worden zonder materiaal. Het enige wat er is, is een sportveld met wat palen en hooguit wat tennisballen. Daarom heb ik besloten om ook voor dit vak het één en ander aan te schaffen. Ik heb twee tassen vol met basketballen, voetballen, volleyballen, pionnen enz. gekocht zodat de kinderen voortaan ook echt kunnen gymmen.
Uiteindelijk was er nog een klein bedrag over. Dit heb ik aan de directeur van de school gegeven, zodat hij het kan gebruiken bij wat opknapwerkzaamheden.
De woensdag dat wij afscheid namen hebben we de hele school verrast met alle cadeaus. Het was zo leuk om te zien hoe blij ze er mee waren. Dat heeft echt heel veel voldoening gegeven.
Het was die dag overigens dubbel feest, omdat het die donderdag ook een nationale feestdag was: Hindoestaanse immigratie. Iedereen mocht daarom verkleed komen in klederdracht en ook ik moest er aangeloven. Op de foto zie je dat ik een Hindoestaanse sari aan heb.
Al met al was het een super leuke dag en zal ik iedereen zeker missen.
Namens alle kinderen wil ik de mensen bedanken die hebben bijgedragen aan al deze mooie cadeaus voor de school. De directeur kon niet vaak genoeg zeggen hoe blij hij er mee was.

De dag erna was er weer een feestje, maar dit keer ons eigen afscheidsfeestje. Wim, Anneloes, Katrien en ik gaan ongeveer tegelijk weg. We hadden daarom besloten om het met z’n vieren te vieren. ’s Avonds zijn we voor de laatste keer bij Havana lounge gaan stappen en toen zat het er echt op. Het werd een heel gezellig avondje.

Nu vul ik de laatste dagen met het genieten van de zon, souvenirs kopen, uitgaan en natuurlijk ook hier met voetbal kijken, want ook al ben ik kilometers van Nederland verwijderd oranje is ook hier populair:)

Lieve vrienden, familie noem maar op.. Heel erg bedankt voor alle lieve kaartjes, berichtjes, smsjes, mailtje enz. Het was altijd weer leuk iets te horen uit Nederland. Ik ga het hier zeker missen, maar ben ook heel blij dat ik jullie nu snel weer kan zien.

Tot slot wil ik nog even een paar mensen bedanken die later nog een bijdragen hebben gegeven voor de kinderen: Stephanie, Anneloes, Erika en Martijn en de Fam. Fidder.
Heel erg bedankt!!

-x-